Kanlı İshal =(

KANLI İSHAL
(Canin parvovirüs)


Kanlı ishale neden olan parvovirüsler nispeten yeni virüslerdendir ve kedilerin gençlik hastalığı virüsleri ile yakınlıkları vardır.İlk olarak 1978 yılında ortaya çıkan ve yüzbinlerce köpeğin ölümüne neden olan bu hastalık köpeklerin afeti olarak tanımlanmaktadır.İlk olarak Kuzey Amerika'da tanımlanan hastalık bundan sonra Avustralya,Yeni Zelanda,Asya,Merkez Amerika ve Güney Afrika'da görülmüştür.1983'lü yıllarda itibaren 50'yi aşkın ülkede gözlendiği bildirilmiştir.Hastalık her yaştaki köpekte gastrointestinal belirtilere,kanlı ishale,yavru köpeklerde kalp kasının iltihabına(miyokarditis) neden olur.Özellikle yavru köpekler için tehlikeli olan parvoviral enteritise,3 yaşınaltındakiköpeklerderastlanmaktadır.Yeni Zelanda'da yapılan bir araştırmaya göre 0-7 haftalık köpeklerde hastalığın insidansı %63, 8-12 haftalık köpeklerde %29, 3-6 aylık köpeklerde %23, 6-12 aylık köpeklerde %14, 1-2 yaşındakilerde ise %9, bir yaşından sonra da %11 olarak tespit edilmiştir.Bu virüs özellikle hızlı olarak bölünen hücreleri hedef alır.Bu hücrelerde organizmada bağırsakta bulunan ve alınan besinlerin değerlendirilmesi ile ilgili olan hücrelerdir. Parvoviral hastalığın ilk belirtisi şiddetli kusmadır.Kusmuk gri-beyaz renkte ve suludur.Kusmayı sulu,kötü kokulu,sarıdan kahverengiye kadar değişen renkte ishal izler.İshal halinde çıkarılan dışkıda taze ya da pıhtılaşmış halde kan bulunur.Ateş 39.5 ile başlar 41.C kadar yükselir.Kusma ve ishal nedeni ile oluşan sıvı kayıpları sonucu çoğu yavru köpekler ilk 24 saat içerisinde ölür,ölümler canlının immun sistemindeki savunmaya göre 3-4 güne kadar uzayabilir.Kalbin etkilendiği durumlarda ise çoğu zaman yavru köpekler ölü bulunurlar.Bu hastalıkta ölüm oranı %50'nin üzerindedir. Parvovirüslerin bağışıklık sistemini baskıladıkları bilinmektedir.Ancak bunun mekanizması ve lenfosit fonksiyonlarını nasıl etkiledikleri henüz açıklığa kavuşmamıştır.Virüslerin bağışıklık sistemini nasıl baskıladıklarıyla ilgili 4 ana mekanizma vardır.Bu mekanizmalar sayesinde virüsler,vücudun bağışıklık sisteminin zayıf taraflarını araştırarak kendi varlıklarını garantiye alırlar.

Virüsler

1)T ve B hücrelerinin fonksiyonlarını bozar veya onları yok ederler.

2)Bağışıklık sisteminin düzeninde dengesizliğe yol açarak,baskılayıcı T hücrelerinin aşırı aktif hale gelmesine neden olurlar.

3)Makrofajlar bu virüsleri yutarken,makrofajlara zarar verebilir ve makrofajları enfekte edebilirler.

4)Hedef hücrelerin genetik kodlarını çalabilirler.

Virüsler özellikle belirli bir hücreyi etkileyen kimyasal habercilerin reseptörlerine kendi genetom proteinlerini yerleştirirler.Bu şekilde virüs, habercinin gönderdiği komutları bozar veya ortadan kaldırır.Modifiye canlı parvovirüs aşıları,köpeklerde 2-5 haftalık bir süre için bağışıklık sistemini baskılayıcı etki gösterir.

----

Hastalık her yaştaki köpekte görülebilir ancak bir yaşın altındaki köpekler daha duyarlıdır. Özellikle Doberman pinschers, Rottweiler, Amerikan pitbull terrier, Labrador retriever, Greyhound, Siberian husky ve Alman çoban köpekleri hastalığa karşı daha duyarlıdır ve hastalık yaygın olarak görülür. Enfeksiyonun seyri ve şiddeti hastanın yaşına ve ırkına göre değişiklik gösterir.

Hastalık etkeni dışkı ile saçılır. Virüs doğada oldukça dayanıklıdır, dışkıda aylarca canlı kalabilir. Bu yüzden bulaşmalar oldukça yaygındır. Sağlıklı köpekler sindirim ya da solunum yoluyla virüsü alırlar. Kedilerde virüsü alabilirler ancak klinik belirti göstermezler.

Virüsü alan köpeklerde 6-9 gün sonra klinik bulgular görülmeye başlanır. Bu süre zarfında virüs vücutta hızlı bölünen hücrelerde, bağırsak hücrelerinde ve dört aylıktan küçük köpeklerde kalp kası (myocard) hücrelerinde çoğalır. Hastalığın klinik belirtileri ,hayvanın yaşına, ırkına, türüne, çevre koşullarına göre değişiklik gösterebilir.İlk belirtiler, iştahsızlık, şiddetli kusma, ishal ve yüksek ateş (41 oC) tir. İshal çok pis kokulu, önceleri sarı daha sonra kanlı ve su gibi akışkandır. Hastada depresyon ve hızlı kilo kaybı görülür. Dört aylıktan küçüklerde perakut myocardit, kalp yetmezliği; buna bağlı olarak gelişen akciğer ödemi ve kalp krizinden dolayı ani ölümler görülebilir. Hastalığın teşhisinde klinik bulgular ve laboratuar testleri (kan parametreleri ve serolojik test) veteriner hekime yardımcı olur.

Hasta yavruların sağlıklılardan hemen ayrılmaları gerekir. Dokundukları eşyalar çok iyi dezenfekte edilmeli ve dışkıları temizlenmelidir. Dezenfeksiyonda çamaşır suyu parvavirus için en iyi dezenfektandır.
Septik şoka girmiş ve kanamalı ishalli hastalarda kalp yetmezliği de devreye girmişse iyileşme şanşları çok yüksek değildir. Hastanın çok düzenli ve iyi bir şekilde takip edilip, sıvı ve antibiyotik tedavisine tabi tutulması gerekir.

Hastalığın önlenmesinde ve kontrolünde en gerçekçi ve etkili yol, sadece aşılamadır. Yavrular 6 haftalık olduktan sonra üçer hafta ara ile en az üç kere aşılanmalıdır. Aşılama çok düzenli olarak yapılmalı ve her yıl tekrar edilmelidir.

---

Kanlı İshal (Parvoviral Enteritis)



Özellikle yavru köpeklerde görülen (erişkinlerde nadirdir) bulaşıcı, hızlı seyreden bir hastalıktır. Eğer yavru köpekte mide-bağırsak parazitleri, bakteriyel bir enfeksiyon gibi tali hastalıklar da varsa klinik seyri şiddetlenir. Kanlı ishal etkeni virüsü alan köpek bir hafta sonra klinik bulguları göstermeye başlar. Önce iştahsızlık, kusma ardından ishal ve ishalin devamıyla kanlı ishal (koyu renkli) ile seyreder. Hastada şiddetli halsizlik, su kaybı ve kan kaybı vardır. İki aydan küçük köpeklerde virüs, kalbi etkileyerek kalp krizinden dolayı ani ölümlere yol açabilir. Hastalığın teşhisinde klinik bulgular ve laboratuar testleri (kan parametreleri ve serolojik test) veteriner hekime yardımcı olur.



Tedavisinde (su kaybı söz konusu olduğundan) serum, antibiyotikler, bulantı kesiciler, gerekirse kan nakli klinik bulgulara yönelik müdahalelerin yanında spesifik serumda uygulanabilir. Tedavi hastanın vücut direncine bağlı olarak 3-5 gün sürer. Geç kalınmış, klinik bulgular ilerlemiş ve vücut direnci çok düşük yavru köpeklerde tedavinin başarı şansı azalır. Erişkin köpekler bu hastalığı çok daha hafif (örneğin sadece ishal ile) atlatabilirler. Özellikle Rotweiler, Doberman ve kagal yavruları bu hastalığa karşı çok daha duyarlıdır.



Kanlı ishalin bulaşması solunum ve dışkı yoluyla olur ve hasta köpeğin diğer köpeklerle temasının engellenmesi son derece önemlidir.



Kanlı ishalin aşısı vardır ve yavru köpek 1,5 aylık olduktan itibaren 3 hafta aralığıyla en az 3 kere tekrarlanarak bağışıklık sağlanır.



3 farklı kaynakta yazanı ayrı ayrı şekild yazdım umarım kçk hayvan dostlarımızın başına gelmez çnk aşı olmalarına rağmen öldürücü olmasada kçk dostlarımızın sıkıntı çekmesine yeterli şekilde bir tedavi süreci geçirmek zorunda kalıyorlar.



3 farklı kaynaktan alıntıdır.
kaynak 1
kaynak 2
kaynak 3